Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2008
Εσένα κοιτάζω..
Εσένα κοιτάζω περιπλανιέμαι με τη μύτη
στο πίσω μέρος του λαιμού σου
Γλύφω τα χείλη σου
λίγο πρίν φυσήξεις τον καπνό του τσιγάρου
Κρεμιέμαι απ' το λαιμό σου
διασκεδάζοντας τη δυσαρέσκεια σου.
Σου πειράζω το καπέλο στο κεφάλι
και χαχανίζω που θυμώνεις.
Κι ύστερα σε φιλάω στο στόμα..
Μου λείπεις..
Τρίτη 5 Αυγούστου 2008
Σε θέλω..
Σε θέλω γυμνό
Εραστή του πόθου μου
Δοσμένο στο σώμα που πονά απ’ την ανάγκη
Δε θέλω να με χαϊδέψεις με λόγια
Χέρια θέλω να πνιγώ
Γλώσσες να μη μιλάνε
Κορμιά ιδρωμένα ναυαγισμένα στο νησί του έρωτα
Να ξεχαστώ σε ηδονές
Να μιλώ μόνο για σώματα
Να νιώθω με τα ακροδάχτυλα
Να πνίγομαι σε αναστεναγμούς
Να χορταίνω με το σώμα σου
Να ξεδιψάω με τον ιδρώτα σου
Να κοιμηθώ και να ξυπνήσω με τον έρωτα σου
Ιέρεια στο σώμα σου να γίνω
Έτσι σε θέλω..
Κυριακή 20 Ιουλίου 2008
ΜΙΑ ΘΥΜΗΣΗ ΓΙΑ ΣΕΝΑ
Καλοκαιρινά βράδια με παιδικές φωνές μουσική υπόκρουση..
Σε περιμένω, σα να ‘ναι της μοίρας γραμμένο,
κάθε έρωτα μου να τον σηματοδοτεί μια έλλειψη..
Κι η πανσέληνος εκεί ψηλά να φωτίζει τη νύχτα μας
Τη δικιά σου,
τη δικιά μου,
της θάλασσα που άλλοτε μας χωρίζει
κι άλλοτε μας ενώνει κατά πως το νιώθει σωστό…
Είχα ξεχάσει πριν καιρό την έλλειψη
και δεν ξέρω αν τελικά πρέπει να
σ’ ευχαριστήσω ή να σε κακίσω για τούτη δω τη θύμηση..
Είχα γυρίσει την πλάτη στην αναμονή
γιατί για να περιμένεις πρέπει να γνωρίζεις την προσδοκία
κι η προσδοκία είναι πίστη..
Και να ‘μαι λοιπόν γονατιστή, να προσδοκώ,
μετά από καιρό απιστίας..
Με ευλάβεια στο σώμα και στο άγγιγμα ζητάω, εσένα..
Μη με κακίζεις όταν δεν ξέρω..
Μη με ξεχνάς γιατί πονάω..
Άγγιζε με να βυθίζομαι στη θάλασσα σου..
Θυμήσου μαζί μου,
αν μπορείς,
πως ο δρόμος των ανθρώπων
περνάει με μικρά βήματα από τα σώματα
και δρασκελίζει τα βάθη του είναι μας,
κάτι βράδια με πανσέληνο σαν κι αυτό..
Μα πάνω απ’ όλα άφησε με απόψε,
να φτιάξω..
..μια θύμηση για ‘σένα..
Δευτέρα 30 Ιουνίου 2008
Κυριακή 15 Ιουνίου 2008
Έχω κρατήσει από μας φιλιά κι αγκαλιές κλεισμένα
σε ολομέταξο λευκό πουγγί, δεμένα με κόκκινη κορδέλλα..
Μετάξι για την αγάπη που νιώθω,
για να θυμάμαι πόσο ακριβό είναι το συναίσθημα
λευκό για τον έρωτα μου για σένα,
για να θυμάμαι πως η καθαρότητα των συναισθημάτων δεν κιτρινίζει με το χρόνο
και κόκκινο για να σε ποθώ κάθε που θα μου λείπεις..
Κι όταν τα χιλιόμετρα που μας χωρίζουν βαραίνουν τις νύχτες μου
τ΄ανοίγω και γεμίζω τα ρουθούνια μου μυρωδιές,δικές σου..
Κλείνω τα μάτια και κρύβομαι κάτω απ΄τα σεντόνια σου,
σιωπηλά μη σε ξυπνήσω,
και σε φιλώ δειλά στο μέρος της καρδιάς,
με την ελπίδα να με φυλακίσω μέσα σου..
Κυριακή 1 Ιουνίου 2008
Τρίτη 13 Μαΐου 2008
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)